مُو تَشوم ،هیوه تُونی، وا یَک ایسازیم  

خوش به حالِ چالهِ  که ، مِنِس بِلازیم

مُو کوهُم ، کوگوم نشستی مِنِه سینه

کوگ  خوشخونه  مُونه  ، صیاد نبینه

دیلَقی وندی به دل ، می خوت ندونی

حالا که  ویدی به دل ،  دی  وا  بِمونی

 /

/

بهمن سلیمانی بابادی